Św. Józef żył zawsze w skupieniu
Żyć w skupieniu, to uobecnić Boga w swojej duszy i być zawsze z Nim przez ofiarowanie Mu każdego swego uczynku. Św. Józef z każdym dniem umacniał się w tej wewnętrznej łączności z Bogiem. Nigdy nie czuł się sam, a gdyby go ktoś zapytał o czym myśli – zawsze byłby odpowiedział: ,,O Bogu”. Szczęśliwe dusze, które przez pilne czuwanie nad sobą, żyją tym życiem, tak cennym przed Bogiem!
Postanowienie
Starać się będę o zjednoczenie z Bogiem, pamiętając o Jego obecności i unikając wszystkiego, co by mogło Go obrazić lub zasmucić
Akt strzelisty
Święty Józefie, uproś mi skupienie ducha
Przykład
Św. Ignacy, założyciel Towarzystwa Jezusowego (jezuici), nie zapomniał w swoich pismach o świętym Józefie. W książce ,,Ćwiczenia duchowe” stawia go za wzór w tajemnicach życia ukrytego Pana Jezusa. Lubił się także modlić przed obrazem św. Józefa, a w trudnościach życia uciekał się do tego św. Patriarchy. Miał też zwyczaj spisywać swe prośby na kartce i kłaść u stóp św. Józefa, by je szczęśliwie prowadził i skutecznie popierał u tronu Boga. (Mois de Saint Joseph, ks. J.M.A., str.179)